aangekomen en geaclimatiseerd

Zo, na een reis van 12,5 uur (sneller als verwacht) zijn we aangekomen in Tamale, de +/- dichtsbijzijnde stad. De busreis is gelukkig erg snel verlopen en is erg meegevallen, we hadden een bus met grote relaxte stoelen en we hadden airco! dus daar is verder niks over te zeggen. Onderweg zijn we 3 keer gestopt, 'plaspauze' zegmaar. De eerste 2 wc's waren nog enigsinds normaal, gewoon waar je op kunt zitten, maar bij de 3e begon de ellende... een gat in de grond. 'Wen er maar vast aan, want zo een gebruik je de komende 5 maanden' hoor ik Esther nog zeggen.. Ik wist eigenlijk niet wat voor soort wc is zou hebben maar wist dan nu wel dat het een ramp zou worden,(wat eigenlijk wel mee valt, maar daar kom ik nog op terug). Toen we aan waren gekomen in tamale was het ongeveer 19.30, en om 19.45 werden we opgepikt door SYTO (de ghanese organisatie) en werden we naar een hotel gebracht waar we deze nacht zouden overnachten. Het was een prima hotel, met een wc en douche! Dus konden we nog een extra dag van een douche genieten. Na een goede nacht was het dan eigenlijk zover! Op naar het gastgezin. We zijn eerst nog naar het SYTO office gegaan in Tamale, waar we nog wat informatie hebben gehad en waar we afscheid hebben genomen van Kyra en Richard. Daarna zijn Esther en ik met de SYTO bus naar het kantoor in WaleWale gegaan waar we weer wat informatie hebben gekregen, eigenlijk was het weer ongeveer dezelfde informatie als in Accra en in Tamale, maar dat terzijde. Toen gingen we eindelijk richting Wulugu, onze woonplaats. Onderweg hebben we nog in een klein 'restaurantje' wat eigenlijk nauwelijks een restaurantje te noemen is fufu gegeten. Dit is een typisch ghanees gerecht, gemaakt van jam (een soort aardappel) met een soort tomaten soep, je hebt dan een grote bol jam die je in die 'soep' moet dippen. Het was wel binnen te houden maar zeker niet mijn favoriete gerecht, als je denkt dat je geur en smaak met elkaar in verbinding staan is dat zeker zo, want het smaakt een beetje als een koeienstal ruikt zegmaar. Eenmaal aangekomen bij het gastgezin hebben we eerst kennisgemaakt met de kinderen (en de rest) van iedereen die daar over de vloer komt en we hebben een rondleiding gekregen. We werden goed ontvangen. Ik heb helaas nog geen foto's van het huis, maar deze komen nog. Toen we aankwamen zaten er nog 2 andere nederlandse meiden in het gastgezin, maar deze waren hun laatste weekend aan het vieren in de stad. We hebben een eigen huisje voor onszelf om te slapen, met 2 slaapkamers met 2-persoonsbedden dus dat is wel ideaal. In de avond kwam de moeder ook thuis en hebben we ons aan iedereen voorgesteld. Het is onvoorstelbaar hoeveel mensen er iedere dag over de vloer komen, neven, nichten, ooms, tantes, broers, zussen enz. Ik weet nogsteeds niet wie wie is. Toen we alle spullen een beetje hadden uitgepakt en de klamboe hadden opgehangen kregen we ons eerste avondeten bij het gezin, spaghetti! het is niet zoals thuis, maar prima te eten! De zondag zijn we voor het eerst naar het weeshuis gaan kijken. We zijn op de motor gegaan, erg grappig. Mijn eerste indruk was waaw, wat mooi, toen we aankwamen kwamen alle kinderen op je af rennen en iedereen heet je welkom. Het weeshuis is erg vrolijk gekleurd, dit hebben de andere vrijwilligers gedaan die voor ons waren. Memuna (de gastgezin moeder) heeft ons voorgesteld aan de kinderen en toen hebben we wat gespeeld. Op de weg naar huis zijn we nog langs de chief gereden, dit is een man die een hoge functie heeft in het dorp. Ieder dorp heeft een andere chief. Zijn eerst vraag was hoe lang we bleven, zijn 2e vraag was of we een 'lekkerding' hadden en zijn 3e dus of we er een wouden enz. Het kwam er op neer dat hij ons wou uithuwelijken, maar gelukkig was het maar een grapje.. geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt. In de avond kwamen de andere meiden terug van tamale en hebben we nog wat gekletst. De rest van de week hebben we gewerkt in het weeshuis. Op maandag zijn er 2 met de fiets heen gegaan en 2 met de motor. Op de terugweg hadden we het omgedraait maar wat een vervelende fietsen om het even netjes te zeggen.. De ketting valt er na iedere 5 minuten af, als hij er al 5 minuten op blijft zitten dus de rest van de week zijn we allemaal met de motor gegaan. In het weeshuis was het allemaal nog een beetje wennen maar dat zit wel goed nu. We hebben allerlei dingen gedaan als kleuren, knutselen en armbandjes maken, maar ook voetballen enz. We werken eigenlijk alleen in de middag omdat ze in de ochtend op school zitten. Volgende week willen we een paar ochtenden op school meekijken. De ochtenden zitten we nu dus thuis, in de ochtend staan we rond een uur of 7 op, dan krijgen we ontbijt wat eigenlijk altijd een broodje met gebakken ei is, dan denken jullie, wat lekker! en dat is ook wel zo, maar na 2 weken gebakken ei te hebben gegeten, zou gewoon boterhammenworst ook wel weer lekker zijn. Dan gaan we boeken lezen of zoiets in de schaduw tot aan de lunch welke fruit is, erg lekker! verse ananas, papaya, watermeloen, sinaasappels, bananen etc. Dit is echt lekker. Als we terug komen van het werk krijgen we eigenlijk ook direct ons diner en dit is rijst, spaghetti of aardappelen met een kippenboutje, is goed te eten! na het eten gaan we lezen/kletsen en dan optijd weer slapen want zo'n dag met de kinderen put je best uit. Zaterdag (gisteren) zijn we naar de krokodillenpond gegaan, (jaaaa, zelfs ik!) En we zijn met krokodillen op de foto geweest, ik vond het echt dooooodeng, maar het het wel gedaan, vooral omdat er van alle kant krokodillen aan komen lopen enzo, maar ik heb het overleefd. Daarna zijn we met de trotro naar Tamale (de stad) gegaan, hier hebben we ongeveer 3 uur in gezeten voordat we er waren, eenmaal daar hebben we gedoucht! heeerlijk, ohja dat was ik nog vergeten te vertellen, in het gastgezin hebben we alleen een bucketshower, dus dat betekend een emmer met water (uit de put) en een flesje om je af te spoelen, dat stuk waar we ons dan kunnen 'douchen' buldert ook van de kakkerlakken. heerlijk!, maar beter iets dan niets heb ik vroeger altijd van ons mam geleerd.. Dus heb ik gisteren na een week weer mijn haar kunnen wassen, dat voelt echt goed. S avonds zijn we naar Sparkels geweest, een eetcafe/restaurantje achtig iets waar veel vrijwilligers komen, hier hebben we lekker westers gegeten, friet met gehaktbal en sla had ik, heerlijk! rond een uur of 11 zijn we terug gegaan naar ons hotel waar we hebben geslapen, vanmorgen zijn we nog even over de culturemarket gelopen waar je allemaal souvenirs kan kopen zegmaar. Zo dit was het wel zo'n beetje denk ik, ik ga nu proberen de foto's erop te zetten, ik hoop dat het werkt! en dat tot volgende week denk ik, anders over 2 weken, we willen misschien naar mole national park gaan, dan heb ik geen internet denk ik, als we dat een week later doen dan ben ik volgende week ook gewoon hier! Nou, groetjes thuis, doe niks wat ik ook niet zou doen en rij voorzichtig denk aan mij! Kissies.

p.s. ik heb geprobeerd de foto's te uploaden maar t werkt niet, ik snap er niks van, dus ik zet ze of facebook. -> en op facebook lukt het ook niet want de batterijen van mijn camera zijn leeg, dus dat is iets voor volgende week!