beter laat dan nooit

Zo, hallo allemaal! gelukkig nieuwjaar nog. Sorrrie voor de late reactie, ik was vorige week zo druk met skypen en toen zagen we dat op 1 januari het internetcafe dicht was, dus ga ik nu met alle overgave een verhaaltje voor jullie schrijven met de gebeurtenissen van de afgelopen 3 weken! haha.. Nou laten we bij het begin beginnen, 3 weken geleden (week 51) Deze week hoorde we dat het eten weer op was voor de kindjes, sandra had mij geld gegeven wat ze nog over had, zodat wij opnieuw eten konden halen voor de kinderen. Zo gezegd zo gedaan zijn we afgereisd naar bolga naar de markt om eten te halen. Toen we thuis kwamen was het opeens wel heel erg druk. De hele familie was massaal uitgerukt om met kerst thuis te zijn. En nu ik er zo over nadenk is het eigenlijk wel heel gezellig, zo met zn alle. Toen we het eten wouden gaan brengen was het allemaal niet meer zo leuk. We kregen slecht nieuws te horen. Cookie, de vrouw die eigenlijk de moeder is van alle kinderen, de vrouw die altijd kookt en de zorg neemt over de kinderen was overleden. Plosteling. Dit kwam wel even hard aan. Hier hebben we even van moeten bekomen, vooral omdat we haar de dag ervoor nog hadden gezien. Tot morgen! We zijn die dag ook niet meer naar het weeshuis geweest omdat de kinderen allemaal bij de begrafenis waren. De dag erna (25 december) zijn we wel naar het weeshuis gegaan. We waren dat weekend thuis gebleven omdat het kerst was. 's Ochtends zijn we eerst met de familie naar de kerk geweest. Hier zijn we 1 uurtje geweest dus dat was niet erg! (Als je je bedenkt dat de hele dienst +/- 5 uur duurt) Daarna heeft suzie, onse host-zus het eten gemaakt voor de kinderen. We zijn toen met de motor naar nabari gegaan waar we de kinderen snoepjes hebben gegeven en het eten. Ze kregen er trouwens ook nog een groot stuk kip bij! Dit had ik voor de kinderen gehaald namens Esther. Het was echt heel leuk in het weeshuis. Ze hadden allemaal hetzelfde uniform aan en je zag ze echt genieten van de snoepjes en het lekkere eten, dat vond ik echt heel leuk om te zien. Zelf had ik eigenlijk geen kerstgevoel. Ik denk eigenlijk dat dat komt omdat het hier bloedheet is en omdat er geen kerstboom staat, ik weet t niet. Toen wij thuis kwamen van het weeshuis kregen wij ook rijst te eten met een lekker sausje en een groot stuk vlees. Het was een beetje hetzelfde dan normaal maar toch smaakte het wel specialer. Die stukken kip voor de kinderen trouwens, die moesten nog in stukken worden gehakt... Dus memuna had gevraagd of wij dat wouden doen.. Maar toen de kip er was enzo hebben onze host-broers ze gehakt, gelukkig maar haha, want kippen slachten is niet zo mijn ding. Toen ze aan het slachten waren viel ook nog de stroom uit en heeft er een vleermuis op mijn arm gepoept (toch ook fijne details om mede te delen) net als dat ik onder het typen heeeerlijk aan het genieten ben van een verse mango, goddelijk! maar waar was ik gebleven, kerst.. Toen we op eerste kerstdag hadden gegeten had een van onze broers ons meegenomen naar een soort plaatselijke bar ofzo en getrakteerd op smirnoff ice, dit was echt een hilarisch moment, hahahah, ik moet nog lachen als ik eraan denk. Je moet je er hetvolgende bij voorstellen, een soort voortent die normaal aan een caravan zit maar dan aan een lemen hutje met ik denk +/- 7 plastic stoelen en een tafeltje, muziek en.... een gekleurde lichtslang aan de muur. hahaha. En dan zitten daar 3 blanke meisjes een smirnoff ice te drinken, haha. Maar je kunt veel zeggen, het was wel gezellig! Verder hebben we eigenlijk niet echt veel gedaan aan kerst. 2e kerstdag zijn we ook weer naar het weeshuis geweest, maar hebben we gewoon de hele dag gewerkt zoals we normaal ook doen. De week daarna hebben we gewoon ook gewerkt in het weeshuis, maar het is toch wel allemaal anders nu cookie er niet meer is.. Als de kinderen ruzie hebben of iets dergelijks is het moeilijk om het op te lossen omdat wij de taal niet spreken en zij moeilijk engels dus dat is wel jammer, maar ook daar hebben we natuurlijk een oplossing voor! Memuna bellen en tegen de kinderen laten praten. En dit is wel een goeie noodoplossing, sinds we dat hebben bedacht is het allemaal weer zoals normaal. Het eten voor de kinderen word nog altijd bij ons thuis gekookt en na de middag op de motor naar het weeshuis gebracht, maar dat is opzich wel logisch. Het weekend van oud op nieuw zijn we wel weer naar Tamale gegaan, dit was achteraf niet zo'n succes. We hadden heel slim weer een hotel gereserveerd, picorna hotel, dat hotel met dat kingsize bed. De weg naar Tamale duurde zoals gewoonlijk weer oneindig lang, dus toen we aankwamen in Tamale was het al te laat om nog te gaan zwemmen dus zijn we gaan internetten en daarna zijn we naar het hotel gegaan, hier werd yara een beetje ziekjes, toen we gingen ging het wel weer en bij sparkles werden yara en ik allebei niet helemaal lekker dus zijn we terug gegaan naar het hotel waar we om 12 uur wakker werden gebeld door de moeder van yara, hebben we elkaar zalig nieuwjaar gewenst en zijn we weer gaan slapen. Haha, achja. Volgend jaar weer een jaar zal ik maar zeggen! Nieuwjaarsdag zijn we weer naar huis gegaan en hier stond weer een groot feestmaal op ons te wachten! Weer rijst met dat lekkere sausje, groenten en een dik stuk kip. Deze week zijn we weer gewoon naar het weeshuis geweest en hebben we gespeeld en geknutseld etc. Ik heb trouwens ook nog de 'japanse puzzel' ontdekt, dat is echt leuk! Nou, jullie ogen zullen wel bijna pijn doen van het lange verhaal haha, mijn vingers ook namelijk.. Dit weekend gaat er verder niks speciaals gebeuren. Vanavond lekker eten, morgen zwemmen en zondag weer naar huis. Ik belooof jullie, dat ik volgende week weer netjes optijd mijn verhaaltje zal typen!
Tot volgende week dan!
xxxxxxkusjes